درخواست ايده ..

سلام من دانشجوي رشته علوم تربيتي گرايش مديريت هستم
دانشگاه فردوسي مشهد
خوشحال ميشم با افرادي كه توي كارهاي خيريه هستن اشنا بشم
واز طرح ها ونظراتشون در مورد كارهاي فرهنگي در دانشگاه و در اموربهزيستي بچه هاي بي سرپرست وبد سرپرست و همچنين مناطق محروم مطلع بشم
اگه توي گروهي هستي ياايده وپيشنهادي داري يا ميتوني تواين زمينه ها كمك كني .....
اها يادم رفت من تو كميته نيكوكاري مبين كه هدف اصلي انها مبارزه با فقر است فعاليت ميكنم وعضو دبير خانه تدبيرمشهد كه بااين هدف گروه هاي مختلف دانشگاه هاي مشهد دور هم جمع شدن نيز هستم
تابعد ...........
منتظرم

سلام الهام خانم
قال رسول الله (ص) : من لا معاش له لا معاد له
و همچنین مولای متقیان امام علی (ع) فرماید: وقتی فقر در خانه ای وارد شود ایمان از آن خانه خارج می شود

خدا خیرتان بدهد و انشالله هرگز رنگ پریشانی و درماندگی نبینید که به فکر هموطنان هستید.

چند تا توصیه داشتم:
- با ارگانها همراه باشید اما برای خودتان کار کنید (زحمات شما به پای افراد دیگر نوشته نشود)
- خودتان را به درستی معرفی کنید و اهداف تان را (از جلسات مذهبی برای معرفی و صحبت استفاده کنید)
- تقسیم کار کنید و در پایان هر قسمت از کار خود گزارش مدون ارائه نمایید
- برگه های کوچکی را به چاپ برسانید و منتشر کنید. اینها خبرنامه های شما هستند
- از بهداشت و لباس و شوینده شروع کنید. نظافت اغلب نیاز اولیه آنهاست (در خانه همه ما لباسهای نو و قابل استفاده و کفشهای آبرومندانه مازاد بر نیازمان وجود دارد که خیلی ها از همان نیز محروم هستند)
- مهم بودن کارتان را بدرستی جلوه گر شوید (پتانسیل کمک رسانی وجود دارد که باید بر انگیخته شود)
- یک نام نیک و یک نشان (لوگو) زیبا برای گروه خود انتخاب کنید (بگونه ای که عضویت و فعالیت در این گروه موجب افتخار افراد تلقی بشود)

البته شما خودتان صاحب تجربه هستید و بنده پر حرفی کردم

یک تجربه شخصی (البته بیشتر مربوط به زحماتی است که همسرم برای عده ای انجام داده و من بیشتر تماشاگر بودم)
ما در دیار خودمان کولی هایی داریم که نه اصل و نصب مشخصی دارند، نه شناسنامه، نه خانه و کاشانه
در حاشیه شهرها پراکنده هستند و معمولاً به کارهای خلاف قانون، قطع درخت، شکار خوک وحشی و فروش آن یا تغذیه از آن مشغول اند!
نگرش همه ما به آنها آنقدر بی تفاوت است که گویی اصلاً هموطن و یا حتی هم نوع ما نیستند. اگرچه تجربه شخصی نشان داده که آموزش پذیرند، با هوشند، کودکانشان مدرسه را دوست دارند و دوست دارند مثل مردم عادی زندگی کنند. پس از شروع یک کار کوچک که محدود به جمع کوچکی از افراد بود آنقدر توانمندی های کمک رسانی دیده شد که برای مان کاملاً غیر منتظره بود. با خود می گفتم اگر این همه آدم کمک رسان و خیر وجود دارد چرا فقر هنوز ریشه کن نشده است؟ ... بالاخره سال گذشته یکی از فرزندان آنها در دانشگاه دولتی پذیرفته شد. این برای هیچکس باور کردنی نبود.

گامهای محکم تان گلباران

یک تجربه موفق دیدم که بد نیست با شما هم در ميان بگذارم.
امیدوارم ماحصل آن رضای خدا را در شبهای پر برکت ماه رمضان که خیلی سریع در راه است در پی داشته باشد و ... تا دیر نشده مجوز های لازم رو بگیرید و با عوامل اجرایی آن برنامه هایتان را مدون و هماهنگ کنید
طبق خبری که هم اینک از دانشگاه شما دردست دارم با ابتکار معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشگاه شما یک GMP راه اندازی شده و قرار است که برای اولین بار خانواده دانشجویان را در محیطی نمی دانم اوایل سال جاری یا در فرصتی دیگر دور هم جمع کند. بنابر این دو فرصت استثنایی در پیش دارید
یک:
بازگشایی دانشگاهها و ثبت نام دانشجویان جدیدالورود
با گرفتن یک میز و صندلی به اصطلاح خودمان حجره در کنار یکی از درهای ورودی ثبت نام دانشجویان، البته با مجوز قانونی، می توانید نیروهای فعال و با ذوقی را برای گسترش چنین کارهای خدا پسندانه ای و جلب کمکهای آنان عضو گیری کنید که با توجه به شناختی که بنده از ایشان جناب دکتر ب ...معاون دانشجویی و فرهنگی دارم ایشان خیلی در این زمینه ها پیشگام بوده و هستند و کمک زیادی می توانند بکنند و اصلا نگران چیزی نخواهید بود.
دوم:
که از همه مهمتر است دیدار با خانواده های دانشجویان است و شما می توانید به بهترین نحو از این فرصت برای جذب کمکهای آنها استفاده کنید. مثلا با شناسایی خانواده های بی بضاعت و معرفی به خانواده های دانشجویان و دیگه بقیه اش هم با خدا